روز هجران و شب فرقت یار آخر شد - حافظ
روز هِجران و شب فُرقَتِ یار آخِر شد ------ زدم این فال و گذشت اَختر و کار آخِر شد
آن همه ناز و تَنَعُّم که خزان می فرمود ------ عاقبت در قدم باد بهار آخِر شد
شُکرِ ایزد که به اقبال کُلَه گوشه گُل ------ نِخْوَتِ باد دِی و شوکت خار آخِر شد
صبح اُمید که بُد مُعتَکِفِ پرده غیب ------ گو برون آی که کار شبِ تار آخِر شد
آن پریشانیِ شبهایِ دراز و غمِ دل ------ همه در سایه گیسوی نگار آخِر شد
باورم نیست زِ بَد عَهدی ایّام هنوز ------ قِصّهء غُصّه که در دولتِ یار آخر شد
ساقیا لُطف نِمودی قَدَحَت پُر مِی باد ------ که به تدبیر تو تشویش خُمار آخِر شد
در شُمار اَرچه نیاورد کسی حافظ را ------ شُکر، کان مِحنَتِ بی حَدّ و شُمار آخِر شد
شعر از خواجه شمس الدین محمد حافظ شیرازی
شاعر بزرگ غزل سُرای ایران زمین
هزاران درود و احترام بر روان پاک و بلندش
